ටයිම් ට්‍රැවලිං

හෝබෝවාට අලුතෙන් අකුරු කොටන රස්සාවක් සැට් වෙලා. ඉතින් හෙනනනන.....වැඩ.  ඉතින් පෝස්ටුව ලේට්.

ඇත්තම කතාව හෝබෝටික්කාට ඔය ටයිම් ට්‍රැවලිං කතන්දර සෙට් වෙන්නෙම නෑ. මොකද, ඔයි කාලා තරණ කතා මග දුරක් යත්දී බලාගෙන ඉන්න එකාට අන්දෝසංසාරයක් නැතුව යනවා. සිය දිවි නසා ගන්න හිතෙනවා. නිකමට හරි කතාව බල බලා ඉද්දි මදුරුවෙක් කාපු තැනක් එහෙම කැසුවොත් කාරිය, ඔලුව උස්සලා බලද්දි මුලු කතාවම උඩුකුරුඤ්ඤං ගහලා, කුස්කුටා වැල් කෑවා වගේ කර්පට් වෙලා බලාගෙන ඉන්ඩ වෙනවා.  හෝබෝටික්කාට නිකනුත් මන්ඤං හින්දා මෙව්වාගේ කතා බැලුවාම සිස්ටම් එකට ට්‍රෝජන් වයිරස් එකක් ගියා වගේ තමයි. ඒත් ඉතින් අපි ලෝකේ මගාරින්න හැදුවොත් යමක් ඒක අපි පස්සෙන්ම එනවා වගේ, මගේ කතන්දර දඩයමේ යන මේ ගමනේදී මුණගැසී කැමති, අකමැති වුණු ටයිම් ට්‍රැවලිං කතා කිහිපයක්ම තිබේ. ලඟදී බලාපු Alice Through the Looking Glass කියන ෆිලුම් එක නිසා පස්සට පස්සට කල් දම දමා තිබුණු මේ ලිපිය ඔහේ ලියලා දානවා කියලා හිතුවා.

Alice Through the Looking Glass කතාව ෆැන්ටසි ලෝකය සහ එහි සිටින මානවතත්වාරෝපිත චරිත වලටත් අමතරව කාල තරණය කියන තේමාව ඉහලින්ම ඉස්මතු වන්නක්. ඇලිස්ගේ විශ්මලන්තය කතාවේත් කාලය කියන තේමාව යම්තාක් දුරකට තිබුණත්, කාල තරණය කියන සංකල්පය ඉස්මතු වෙලා පේන්නේ Alice Through the Looking Glass කතාවෙනුයි. ඇලිස් මුලින්ම තමන්ගේ රියල් ලෝකයේ ඉඳන් (ඒත් අපි කොහොමද දන්නෙ අපි ඉන්නෙ රියල් ලෝකෙ කියලා...මොකද හැටර්ටයි මිස්ටර් රැබිට්ටයි අපි තමයි ෆැන්ටසි ලෝකය වෙන්නෙ!)  හැටර්ගේ ලෝකයට යන්නෙ මුහුණ බලන කණ්නාඩියකින්. 

අපේ හැටර්ට හදිසියේම එයාගේ නැතිවුණු පවුල ගැන ලොකූ නොස්ටැල්ජික් හැඟීමක් ඇති වෙලා, එයාගේ පාටත් නැතිවේගන යන වෙලාවක තමයි ඇලිස් එන්නෙ එයාව බේරගන්න. ඇලිස් යනවා මේ නිසා අතීතයට, අතීතය වෙනස් කරලා අතීතයේදී හැටර්ගේ පවුලට වෙන හානිය නතර කරන්න. එයා කාලය කියන මහත්තයාගේ අතීතයට යන්න පුළුවන් මැෂින් එකක් හොරකම් කරගෙන තමයි කාලය හරහා ගමන් කරන්නෙ. ගමන නම් හරි අපූරුයි. ඒත් ඇලිස්ට අතීතය නම් වෙනස් කරන්න වෙන්නෙ නෑ!

ඔය අයින්ස්ටයින් කියන හාදයා ඉන්නෙ. මිනිහාගේ කල්පනාවට අනුව නම් අතීතයත්, වර්ථමානයත් සහ අනාගතයත් කියන තුනම පිහිටා තිබෙන්නේ එකම මානයක. එයාගෙ Concept of Relativity න්‍යායෙන් එයා කියන්නේ, කාලය හරහා ගමන් ගත හැකි අධිවේගී යානයකින් පුද්ගලයන් දෙන්නෙක් ගමන් කලොත්, එක්කෙනෙක් දින කිහිපයක් හරහා ගමන් කරත්දී අනෙකා පැය කිහිපයක් හරහා ගමන් කරාවි කියලයි. කාලය නිරපේක්ෂ දෙයක් නොවෙයි, සාපේක්ෂ දෙයක් කියලා තමයි එයාගේ තර්කය.  

කාල තරණ කතාන්තර බොහෝ දුරට අදාළ වෙන්නෙ නූතන විද්‍යාත්මක රචනා ශෛලියට. කාගෙහරි පිස්සුව රිච්ටර් මාපකේ අගය පහළ මට්ටමක නම් තියෙන, ඔන්න ඔයාට පුළුවන් 'ඩොනී ඩාර්කෝ' වගේ ටයිම් ට්‍රැවලින් ෆිලුමක් බලන්න! ඩොනී ඩාර්කෝ කියන්නෙ නිකම්ම නිකම් ෆිලුමක් නෙමෙයි. දහ දෙනෙක් බැලුවොත් දහ විදියකට හිතන, තියරි සීයක් වුණත් ගේන්න පුළුවන්, තේරුම් මහ ගොඩක් ගේන අපූරු ෆිලුමක්. මායාකාර-යක්ෂ හාවෙක් අනාගතයේ ඉඳන් ඩොනී ඩාර්කෝව මුණගැහෙන්න ඇවිත්, ඩොනීගේ ගේ ඉස්සරහා කිසිම ගුවන් සමාගමකට අයත් නැති,නමුත් ගුවන් යානයකින් කඩාවැටුණු එංජිමක් පාත්වෙලා...ඒ විතරක් නෙමෙයි ලෝක අවසානයත් ලං වෙලා!

ඒත් මේ ටයිම් ට්‍රැවලින් තේමාව අදක ඊයෙක ආපු කතන්දරයක් එහෙම නෙමෙයි. සියවස් ගණනාවකටත් එපිට කාලයක පටන් ටයිම් ට්‍රැවලිං කතාන්තර ජනතාව අතර ජනප්‍රිය වෙලා තිබිලා තියෙනවා. ටයිම් ට්‍රැවලින් ගැන තියන අපූරුම කතාවක් තමයි ජපන් ගැමි ජන කතාවක් වන 'උරෙෂිමා තාරෝ'ගේ කතාව.  

එකෝමත් එක කාලෙක, ජපානයේ මුහුද අද්දර ගමක උරෂිමා තාරෝ කියලා මස් මරන්නෙක් ජීවත් වුණා. මුහුද රළු, මස් මරන්න යන්න බැරි දවසක මේ තරුණයා නිදහසේ වෙරළ දිගේ ඇවිද යමින් සිටියා. මේ අතරතුරේදී ඔහු දැක්කා ළමයින් වගයක් වටවෙලා අසරණ කැස්බෑවෙකුට හිරිහැර කරමින් සිටියා. උරෂිමා තාරෝ මේ කැස්බෑවාව බේරාගෙන නිදහස් කළා. පහුවදා මස්මරන්න ගිය උරෂිමා තාරෝව අර බේරාගත්තු කැස්බෑවා, මුහුදු අධිරාජ්‍ය පෙන්වන්න සාගර පත්ලට එක්කාගෙන යනවා. මුහුද පත්ලේ මහා විශාල මාලිගාවකට උරෂිමා තාරෝව එක්කාගෙන යන කැස්බෑවා, ඉතාම සුන්දර මුහුදු කුමාරිකාවක් බවට පත්වෙනවා. 

තමන්ගේ ජීවිතය බේරා ගත්තු මේ අමුත්තා වෙනුවෙන් මේ මුහුදු කුමාරිකාව ඉතාම උත්කර්ෂවත් සැණකෙලියක් පවත්වනවා. දින තුනක් තිස්සේ උරෙෂිමා තාරෝ මුහුදු පත්ලේ අසිරිය විඳිමින් සිටියත් ඔහුට ආපිට නිවස බලා යන්න හිතෙනවා. ඉතින් උරෂිමා තාරෝ මුහුදු කුමාරිට කියනවා ආපිට දැන් ගෙදර ගියොත් හොඳයි කියලා. බොහොම දුකින් වුණත් මුහුදු කුමාරිය උරෂිමා තාරෝව ආපිට ගෙදර යවන්න කැමති වෙනවා. යන්න කළින් ඇය අභිරහස් මංජුසාවක් (ජපන් භාෂාවෙන් මේකට කියන්නෙ 'තමතෙබකො' කියලා) ඔහුට තෑගි කරනවා. "උරෂිමා තාරෝ, මේ වටිනා මංජුසාව ඔබ ලඟම තබාගන්න.නමුත් කිසිම වෙලාවක මේ මංජුසාව විවෘත කර බලන්න එපා." මුහුදු කුමාරිය කිව්වා.  

දවස් තුනකට පස්සෙ ආපිට නිවසට ආපු උරෂිමා තාරෝට දැකගන්න වෙන්නෙ ඇස් අදහා ගත නොහැකි දෙයක්. එයාගේ නිවස තිබුණු තැන නැහැ. වටපිටාවම වෙනස් වෙලා. අඳුනන කිසිම කෙනෙක් පේන්න නැහැ. ලඟපාතින් ගිය කෙනෙකුගෙන් අහලා බැලුවත් ඒ අය කිසිම දෙයක් දන්නේ නැහැ. සියවස් ගණනාවකට කලින් උරෙෂිමා තාරෝ කියලා කෙනෙක් මහ මුහුදේ නැතිවුණා කියලා කතාවක් නම් අහලා තිබෙනවා, වයසක මනුස්සයෙක් කිව්වා. උරෂිමා තාරෝ මුහුදු පත්ල යට ඉන්න දින තුනේදී මහපොළොවේ වසර තුන්සීයක් පහුවෙලා! ඉතාම කනගාටුවට පත් උරෂිමා තාරෝ ගල් ගොඩක් උඩ වාඩි වෙලා මුහුදු කුමාරිය තමන්ගේ අතේ තැබූ මංජුසාව දෙස බැලුවා. සමහර විට මේ මංජුසාව මට උදව්වක් වේවි, උරෂිමා තාරෝ සිතුවා. එයා මොහොතකට මුහුදු කුමාරියට වුණු පොරොන්දුව අමතක කරලා අර අපූරු මංජුසාව විවෘත කරලා බැලුවා.

එක වරම සුදු පාට දුමක් මේ මංජුසාවයෙන් එළියට ආවාලු. එතෙක් වෙලා හොඳින් හිටපු උරෂිමා තාරෝගේ හිස කෙස් සුදු වෙලා, හම රැළි වැටිලා ඉතා මහලු වයසට පත්වුණාලු. රළ බිඳෙන හඬත් එක්ක උරෂිමා තාරෝට ඇසුණාලු මුහුදු කුමාරිකාවගේ මිහිරි හඬ, "අනේ උරෂිමා තාරෝ...මා ඔබට කීවා නේද ඔය මංජුසාව ඇර බලන්නට එපා කියා? ඔය මංජුසාවේ තිබුනේ ඔබේ මහලු විය."

මං කිව්වෙ නැද්ද!!! ඒ කාලෙත් ටයිම් ට්‍රැවලින් කතා ඉවරවෙලා තියෙන්නෙ මහ පිස්සුවකින් තමයි. දැං බලන්න, මේ කතාවෙ උපදේශය; වෙරළෙ කැස්බෑවෙක් එහෙම අසරණ වෙලා හිටියොත් ලොවෙත් ඌට උදව් කරන්ඩ නම් යන්න එපා!! නුඹට කෙළ වෙනවා සත්තයි!